قطعنامه جنبش آینده نوین زنان افغانستان به مناسبت چهارمین سالروز سقوط جمهوری اسلامی افغانستان – ۱۵ آگست ۲۰۲۵

8/18/20251 min read

چهار سال پیش، در پانزدهم آگست ۲۰۲۱، با سقوط جمهوری اسلامی افغانستان، ساختارهای سیاسی، اجتماعی و حقوقی کشور توسط معامله‌گران به گروه مسلح طالبان تسلیم داده شد. این رویداد آغاز دوره‌ای از آپارتاید جنسیتی، نقض سیستماتیک حقوق بشر و ارتکاب جنایات گسترده علیه مردم افغانستان بود.

در این چهار سال:

حق آموزش به‌طور کامل از دختران سلب شد و تمامی مکاتب و دانشگاه‌ها بر روی دانش‌آموزان و دانشجویان دختر بسته شد.

حق کار از زنان گرفته شد و آنان از همه عرصه‌های اداری، اقتصادی و اجتماعی حذف شدند.

حق آزادی رفت‌وآمد و حضور اجتماعی با محدودیت‌های شدید مواجه شد و زنان از بیشتر فضاهای عمومی منع گردیدند.

صدها زن و دختر به دلیل اعتراض مسالمت‌آمیز، بازداشت، شکنجه، مورد آزار جنسی قرار گرفته یا به قتل رسیده‌اند.

فعالان مدنی، روزنامه‌نگاران و مخالفان سیاسی هدف ترور، تهدید، ناپدیدسازی قهری و تبعید اجباری قرار گرفته‌اند.

تبعیض جنسیتی نهادینه‌شده در قوانین و سیاست‌های طالبان، ماهیت آپارتاید جنسیتی دارد و نقض آشکار کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان (CEDAW)، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، و اساسنامه رم دادگاه کیفری بین‌المللی است.

ما با صراحت اعلام می‌کنیم که:

طالبان مرتکب جنایت علیه بشریت شده‌اند و باید به‌عنوان یک گروه افراطی و خون‌خوارِ آپارتاید جنسیتی در مجامع بین‌المللی معرفی شوند.

این گروه هیچ مشروعیت سیاسی یا حقوقی ندارد و به رسمیت شناختن آن، نقض اصول بنیادین حقوق بین‌الملل است.

سکوت، بی‌عملی و حتی همکاری برخی دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی، به تداوم این جنایات کمک کرده و آنان را در این وضعیت شریک ساخته است.

این قطعنامه از تمام دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری می‌خواهد که:

طالبان را به‌عنوان یک رژیم آپارتاید جنسیتی و ناقض حقوق بشر به رسمیت نشناسند.

پرونده جنایات طالبان، به‌ویژه جنایات علیه زنان، را فوراً به دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC) ارجاع دهند.

مکانیسم نظارتی دائمی برای مستندسازی نقض حقوق بشر در افغانستان، تحت نظر شورای حقوق بشر سازمان ملل ایجاد شود.

حمایت فوری، عملی و پایدار از زنان، مدافعان حقوق بشر و جامعه مدنی افغانستان – چه در داخل و چه در تبعید – فراهم گردد.

تمام کمک‌های بین‌المللی به افغانستان مشروط به رعایت حقوق بشر و تحت نظارت کامل و بی‌طرفانه نهادها و دولت‌های بی‌طرف باشد، به‌ویژه در مورد حقوق زنان و دختران.

ما به‌عنوان بخشی از مردم افغانستان و مدافع زنان، تعهد می‌کنیم که مبارزه سیاسی، مدنی و حقوقی خود را تا پایان حاکمیت گروه وحشت و زن‌ستیز و برچیده‌شدن آپارتاید جنسیتی در افغانستان ادامه دهیم.

این چهار سال، سال‌هایی تاریک و پر از جنایت بود، اما همچنین سال‌های مقاومت و افشای حقیقت.

طالبان و حامیان‌شان باید بدانند که مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، از حقوق خود عقب‌نشینی نخواهند کرد و تاریخ این جنایات و همدستی‌ها را فراموش نخواهد کرد.

جنبش آینده نوین زنان افغانستان